امروز، 22 اسفند 92، موخام براتان راجب به هواپیمای مالزیای بلبل زوبونی بکنوم. چین خودمان گفته: قوم و خویشا به موبایل مسافرا تلفن زدن ولی هوشکدوم از مسافرا گوشی نا ور نداشتن. منظورم اینه که اون صدای نجسی که موگه «مووووشترک گرانی» شنیده نشده و تلیفونا سخیف و سالم بوده. میدنی که چی موگوم؟ آدم آغل، ای دورسه که یگ گاراجی مسافر یا بار برنه و ببره و بعد بزنش زیرش؟ نباید بگه که چه بلایی سر بار یا مسافZq1 در اومده؟ پس یگ کلکی تو کاره. فیلمه! دلایل: یک: هر هواپیمایی یگ جعبه ای داره که رنگش یا قرمزه یا سیا ه. این قوطیه با هوچ بمبی که طالیان داخل هواپیما منفرج کنه از بین نمیره. این قوطی مارگیری هر حرفی که خلبان زده باشه نا ضفط  ضقظ موکنه. مثلند بی اختیار گفته: ددم وای! دومند: هر قوطی مارگیری تا 30 زور بعد از سقوط توی دریا مرتب بوق بوق موکنه. خب، معلوم مره که این هواپیما نیفته توی دریا. سومند. وختی یک هواپیمایی منفرج میشه، دل و روده اش میفته روی آب که نیفتاده. پس منفرج نشده. چار. اگه با موشک زده باشن، رد موشکه روی صحفه رادار می مونه. یا مونده و نمی گن. البتن یگ عده ای موگن، کجای کاری. همچی زدن که خورد و خاکشیر رفته و مثل آرت دو الکه پخش رفته روی دریا. گوش نوکن. برییه عمه اش موگه. پنچ. اون خطی که هواپیما روی راددار کشیده معلومه. اون لجظه ای ناپدید شده از همونجا یگ سنگی شاغولی بندازن پایین، همونچا نقطه ای هس که هواپیما سر به نیست رفته. ردشا بگیرن تا معلوم شه چی شده. شیش: اگه هواپیمانا «هایچک» کرده باشن، رادار که میتنه ردشا بگیره و بگه که بردنش پکن ببخشین «بی حینگ». با توجن به اونجه گفته شد معلوم میره که همه شان مانا دس به سر کردن. پس چه بلایی سر این مسافرا در اومده؟ آقانی که تو باشی، بعضی موگن یا کلک برمودایی تو کاره یا اجنه از کرات دییه اومدن و برییه تحم جن دورس کردن این مسافرا  را بردن با خودشان. بعد که کارشون تموم رفت ولشان موکنن.